Πέρασε τόσος καιρός και νομίζω πως έχασα τα ίχνη. Θέλω πίσω όλα εκείνα που μου κλέφτηκαν βίαια κάνοντας πλιάτσικο στα όνειρά μου κάθε τυχάρπαστη άτεκνη φοβία. Μου λείπει το πνέυμα σου, εκείνο το γέλιο που αναυλίζει απο τα σωθικά μου. Τις νύχτες που δε σε βρίσκω σε ψάχνω μέσα μου και μετράω τις ανάσες που προλαβαίνω να σου δώσω. Κάνε τις μέρες να γίνουν νερό να κυλίσει ο χρόνος προς το μέρος μου για να μπορώ να σε αρπάξω την ώρα που κυλάς παο δίπλα μου... Σ' αγαπαω... Είμαι μια υπέροχα χαοτική στιγμή δίπλα σου.. θα μου μιλήσεις;
