31.5.11




Προσωπικά δεν έχω αισθήματα για σένα φιλικά
μονάχα βήματα θιγμένα ερωτικά,
που μ' αναγκάζουνε να φεύγω βιαστικά


Προσωπικά δε θέλω τίποτα μαζί σου, λογικά

μου πάει ο ήχος της φωνής σου τραγικά
και δεν αλλάζω το κορμί σου με την άψογη ζωή σου
τελικά



Προσωπικά εγώ τρελαίνομαι,

το παραμύθι σου και να 'μαι και να φαίνομαι
Προσωπικά δεν έχω αίσθηση
αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση
προσωπικά



Προσωπικά, εμένα ο χρόνος μου γυρίζει κυκλικά

κι αλλάζει ο τόνος μου στο τέλος ειδικά
γι' αυτό να ξέρεις κι επιμένω, κι ας μου το 'χεις ξεγραμμένο
οριστικά 



(υπάρχεις ακόμα στο σώμα μου, υπάρχεις ακόμα στις σκέψεις μου, υπάρχεις συνέχεια μέσα στη ζωή μου, από τη πρώτη στιγμή που ανέπνευσα, μέχρι τη τελευταία...)

(λίγες στιγμές μαζί σου περισσότερο, μέσα στο άγχος, αλλά κ μέσα στα χέρια μου, δίπλα στην αναπνοή μου, κοντά στα χείλια μου, για να θυμάμαι εσένα, για να νοσταλγώ εσένα, για να μου λείπεις εσύ, κ ας είσαι εδώ, κ ας είσαι παντού... - τώρα μπορείς να μου απαντήσεις; πως τα κατάφερες κ με έκανες κ σε ερωτεύτηκα έτσι; με τόση ένταση, με τόσο πάθος, με όλα εδώ και όλα παντού στο εμείς, στο μαζί... )