1.5.11

.../

Δεν έχω τρόπο να σου μιλήσω… δεν ξέρω πώς να σου πω πως ακούω τον ήχο της φωνής σου στο κεφάλι μου να αγωνιά για το ξημέρωμα, να ανυπομονεί για την συνάντηση των βλεμμάτων με μπλεγμένες βλεφαρίδες… τελευταίο βράδυ πριν το πρώτο που θα κοιμηθώ στο πλάι σου δίπλα στο όνειρό σου, που θα βρισκόμαστε στο όνειρό μας πιάνοντας το χέρι σου, αγκαλιάζοντας το κορμί σου…
Περίμενέ με… δεν θα αργήσω.. οι ώρες κυλούν πια αντίστροφά με μηδέν το ξεκίνημα της κοινής μας ζωής… περίμενε με.. σου χρωστάω να περάσουμε μαζί, Εμείς τα πιο όμορφα πράγματα του κόσμου… σου το υποσχέθηκα άλλωστε……

 Μ